Potrzebne dane, do oceny oświetlenia we wnętrzu na podstawie autorskiej metody TDI, ograniczają się do znajomości geometrii obudowy budynku, podstawowych wymiarów obiektu oraz jego funkcji. W zależności od przyszłego sposobu użytkowania obiektu oraz wymaganego poziomu natężenia oświetlenia możliwe jest określenie koniecznej przepuszczalności obudowy oraz stopnia dystrybucji światła we wnętrzu. Metoda TDI bierze pod uwagę dwa parametry: przenikania światła do wnętrza obiektu przez jego obudowę T oraz przenoszenia światła od źródła, jakim jest otwór okienny, do analizowanego punktu na płaszczyźnie roboczej D. Dodatkowe czynniki uwzględniane są poprzez współczynnik korekcyjny C, który pozwala prócz kontekstu urbanistycznego uwzględnić zróżnicowaną geometrię elewacji i znajdujących się w niej otworów (ewentualne zmniejszenie i przesunięcie źródła światła dziennego względem płaszczyzny roboczej) oraz nietypowy sposób rozprowadzania światła we wnętrzu (zróżnicowane charakterystyki odbiciowe górnych, dolnych lub bocznych powierzchni wewnętrznych pomieszczenia). Prezentowane podejście nie uwzględnia rodzaju odbicia światła (odbicie zwierciadlane, mieszane bądź rozproszone) zależnego od chropowatości powierzchni i określonego poprzez współczynnik odbicia kierunkowego.
Rysunek 1. Przykładowe rozkłady przestrzenne natężenia oświetlenia dla dwóch wybranych kombinacji współczynników T i D dla tych samych warunków zewnętrznych.
Ponieważ warunki oświetleniowe we wnętrzu będą zależały od przyjętych rozwiązań T i D, dlatego wykonano symulacje dla różnych kombinacji tych parametrów. Na podstawie otrzymanych z symulacji rozkładów natężenia oświetlenia, stworzono diagramy do wstępnej oceny warunków oświetleniowych.
DIAGRAMY
Diagramy opracowano dla natężenia granicznego odpowiednio 20, 50, 100, 200, 300, 500, 750 oraz 1000lx. Przedziały przyjęto na podstawie normy oświetleniowej [b] w zależności o rodzaju pomieszczenia lub wykonywanej w nim pracy zgodnie z danymi przedstawionymi w tabeli. Na podstawie diagramów możliwe jest sprawdzenie wnętrza architektoniczno-budowlanego na następujące dwa sposoby:
- dobranie na podstawie diagramów odpowiednich parametrów przeszklenia (T) oraz parametrów powierzchni wewnętrznych (D), dla wymaganego poziomu natężenia oświetlenia,
– określenie koniecznego poziomu natężenia światła uzupełniającego dla zadanego rozwiązania, czyli znanych wartości T i D.