Głównym celem zrealizowanego projektu była eksperymentalna walidacja autorskiej metody oceny oświetlenia wnętrz światłem dziennym TDI. Metoda zaproponowana przez zespół naukowy z Politechniki Łódzkiej opisana została w monografii „Komputerowa analiza oświetlenia dziennego i ocena parametrów komfortu wizualnego w pomieszczeniach” [1].
Zaproponowane podejście polega na ocenie oświetlenia wnętrza przy użyciu Wskaźnika Oświetlenia Dziennego TDI, którego poprawność zweryfikowano poprzez badania w warunkach rzeczywistych.
W pierwszym etapie projektu przygotowano i wyposażono stanowiska pomiarowe do badania luminancji nieboskłonów oraz dystrybucji światła dziennego we wnętrzu modelu pomieszczenia biurowego. Przez okres dwóch lat monitorowano warunki zewnętrznego środowiska oświetleniowego oraz prowadzono badania na modelu na jednym z wydziałów Politechniki Łódzkiej. Pomiary natężenia oświetlenia wykonywano przy użyciu autorskiego stanowiska pomiarowego tzw. skrzynki słonecznej (Heliobox), będącej modelem pomieszczenia wykonanego w skali 1:6. Rozkład luminancji wyznaczono techniką HDR (ang. High Dynamic Range) przy użyciu rejestrującego zestawu optycznego (fotometria cyfrowa) oraz miernika luminancji. Eksperyment przeprowadzano dla różnych, rzeczywistych warunków zewnętrznego natężenia oświetlenia.